محمود شاهرخی (۱۳۰۶ بم-۱۳۸۸ تهران) دانش‌آموختهٔ علوم اسلامی و شاعر معاصر ایرانی بود. تخلص شعریش جذبه بود. وی در حوزه علمیه نجف و مدرسه فیضیه درس خوانده‌بود. و در سال ۱۳۸۱ به عنوان چهره ماندگار انتخاب شد.

محمود شاهرخی در سال ۱۳۰۶، در بم از توابع استان کرمان به دنیا آمد. وی از سوی پدر، منتسب به میرزا حسین ملقب به رونق علی کرمانی است و دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی را در بم گذراند و تحصیلات متوسطه را در کرمان و یزد به پایان برد. پس از آن در مدرسه معصومیه کرمان، که خاص طلاب علوم دینی است به فراگرفتن مقدمات زبان عربی پرداخت. شاهرخی در همان زمان با سید محمد و متخلص به مجذوب از اهالی یزد که برای وعظ و خطابه به بم آمده بود آشنا شد و سر انجام به همراه او، به یزد رفت و در خانه او ساکن شد و در مدرسه خان یزد به ادامه تحصیل پرداخت و دختر او را به عقد خود درآورد.

شاهرخی پس از آن برای مدتی در یزد به تحصیل اشتغال داشت و سپس به نجف رفت و در مدرسه کبرای آخوند خراسانی اقامت گزید و به تحصیل ادامه داد. شاهرخی پس از چندی به علت ضعف مزاج و هوای نامساعد نجف، به بیماری ریه مبتلا شد و ناگزیر به ایران مراجعت کرد و در فیضیه قم به تحصیل پرداخت، سپس به علت تشدید بیماری به تهران آمد و در یکی از آسایشگاه‌ها بستری شد. او پس از بهبود و سلامتی، درگیر امور معیشتی شد و به همین علت از کسوت طلبگی بیرون آمد و در بخش خصوصی به فعالیت پرداخت. شاهرخی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، همکاری خود را با صدای جمهوری اسلامی آغاز کرد و به نوشتن مقالات و برنامه‌هایی با عناوین «تا به خلوتگاه خورشید»، «تا به سرمنزل عنقا»، «سیری به پای دل» و «نوای نی» در زمینه ادب و عرفان پرداخت. شعرهای «شاهرخی» پس از پیروزی انقلاب به صورت پراکنده در بیشتر مطبوعات کشور، جُنگ‌های ادبی و مجموعه شعرهای مختلف گردآوری شده، انتشار یافته است. او از زمره شاعرانی بود که پس از آغاز جنگ ایران و عراق، بسیاری از شعرهای خود را در موضوع جنگ سرود و در شب‌های شعر دفاع و مقاومت و همایش‌های سراسری شعر حضور گسترده داشت. او در طول فعالیت خود، با بسیاری از مراکز ادبی و فرهنگی از جمله حوزه هنری، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، شورای عالی شعر مرکز موسیقی صدا و سیما، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران همکاری داشته و عضو شورای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. از آشنایان و همکاران مشهور او می توان به مهرداد اوستا، مشفق کاشانی، سپیده کاشانی و… اشاره داشت.

جذبه بیشتر قالب‌های کلاسیک را در سرودن تجربه کرد. محمود شاهرخی سرانجام در بیست و پنجم آبان ماه سال ۱۳۸۸ در سن ۸۲ سالگی در بیمارستان عرفان تهران درگذشت.

آثار جمع‌آوری شده از این شاعر در سایت خصوصی به شکل زیر است: