اجرای خصوصی در سال ۱۳۳۵ در منزل کیومرث وثوقی

دانلود

این دهر فتنه زای و جفا پیشه همچو شمع
هر دم بریخت اشک من و کاست پیکرم

جز شام تار و دیده ی بیدار من نبود
حاصل در این سرای کهن، چیز دیگرم

بیزار از جهانم و تسلیم سرنوشت
تا آرد این زمانه در آخر چه بر سرم

تا دل گشاست در نظرم چهر آفتاب
وز دیدن سپهر و کواکب مکدرم

وین زورق شکسته ی ما اندر آسمان
در پیش دیده گشت هویدا مکررم

نیمی ز عمر طی شد و جز غم ثمر نداشت
تا خود چگونه طی شود آن نیم دیگرم

باشد گمان خلق که والا به گوهرم
غافل، که در گهر من از ایشان نه کمترم

از روز در هراسم و در انتظار شام
زیرا بود سکوت شبانگاه خوشترم

فرسوده گشت جان من از تنگنای خاک
آزرده ساخت دهر فرومایه خاطرم

ای وای ترسم آنکه همی ز انتظار مرگ
موی سیه، سپید شود بر سر، آخرم