The Brave – Moroccan Spirit | Shajarian

دانلود

حمید منبتی:
آلبومی هست از یک دی جی مراکشی که کارهای پدرتان را با تلفیقی از موسیقی عربی و الکترونیک ریمیکس کرده. و می دانم آن را شنیده اید. اگر کاری در این سبک به شما پیشنهاد شود، می پذیرید؟

همایون شجریان:
من آن کار را خیلی می پسندم. به رغم اینکه خیلی از طرفداران متعصب پدر که آن را گوش می کنند ایراد می گیرند که چرا با تحریرها به صورت ابزاری برخورد کرده. و مثلا نیمی از یک تحریر را بریده و در جایی استفاده کرده. و اعتقاد دارند که آن ها را خراب کرده است، من از آن بسیار لذت می برم.

خودم هم اگر بخواهم این اثر را با توجه به راهی که تا اینجا آمده ام نگاه کنم، می توانم خیلی به آن ایراد بگیرم. اما اگر آن را با نگاهی بی طرف و بدون تعصب ببینی، خواهی دید که کاری شنیدنی و قوی است. اما رویکرد من در گوش کردن به این آلبوم این گونه است. که با خودم می گویم من اصلا هیچکدام از این موسیقی ها را نمی شناسم،

چون این اثر مجموعه ای از ۱۵ نوع موسیقی است که ممکن است سر همه آن ها همین بلا آمده باشد. بنابراین سعی می کنم بدون پیش داوری آن را گوش کنم و در نتیجه از آن لذت می برم. کاری که ایشان انجام داده بسیار با سلیقه و زیباست، به شرطی که با تعصب موسیقی و زبانی که می شناسیم به آن نگاه نکنیم. شاید بهتر آن است که آن را به شکل یک نقاشی کوبیسم ببینیم و توقع نداشته باشیم صورت کامل یک انسان را در آن ببینیم.

جالب است که این آلبوم با این ذهنیت به دست من رسید که این آقا این کار را انجام داده، آیا از شما اجازه گرفته یا نه. من هم گفتم در مورد مسایلی مثل کپی رایت که هرگز دست ما به جایی بند نیست، اما اگر هم بود من از طرف شرکت “دل آواز” از این آدم شکایتی نمی کردم، چون این کار را بسیار با سلیقه انجام داده و من به او تبریک می گویم.

من آن نوع کار را می پسندم اما در قالب خودش. کل آن مجموعه مانند تابلویی است که همه اجزای آن با هم هماهنگ است. فرم ها و سازهایی که انتخاب کرده جالب است. مثلا وسط یک موسیقی عربی، ناگهان دو جمله جواب آواز استاد موسوی یا سنتور پرویز مشکاتیان می آید. همین طور انتخابی که از آلبوم “شب، .سکوت، کویر” داشته بسیار قطعه تاثیرگذاری است.

ماهنامه تجربه، گفت و گو با همایون شجریان، شماره ۱۷، آذر ۹۱.