گلهای رنگارنگ ۵۸۰ب – آواز افشاری
گلهای شجریان (۴۳)
خوانندگان: محمدرضا شجریان و هایده
ویولن و آهنگساز: علی تجویدی
سنتور: مجید نجاحی
تنبک: جهانگیرملک
گوینده: فیروزه امیرمعز
غزل آواز: رهی معیری
شعر تصنیف: رهی معیری
بر آن شدیم تا با همکاری پیج وزین خانه شجریان تمامِ برنامههای رادیویی محمدرضا شجریان را تحت عنوان «گلهای شجریان» با زمانبندی مشخص خدمت شما همراهان عزیز ارائه کنیم.
ما در سایت پروژهای مجزا به نام اجراهای رادیو را برای شما بزرگان قرار دادیم. تفاوت آن پروژه با مجموعهی گلهای شجریان در پالایش آثاری است که در پروژهی گلهای شجریان ارائه میدهیم. البته سعی کردیم بهترین کیفیت موجود از آثار را هم در اجراهای رادیو قرار دهیم.
۱۹۲kbps – ۲۷.7MB : آپلودبوی
پخش آنلاین گلهای رنگارنگ ۵۸۰ب :
دل آرامی یا بلای منی
قبلۀ عشقی یا خدای منی
شور عشق و جوانی تویی تو
مراد من از زندگانی تویی تو
اگر جویم مه تو بر بام آیی
وگر نوشم می تو در جا م آیی
به چشمت که بی تو ز جان سیرم
نگاهی نگاهی که می میرم
ز عشقت حاصل من نشد جز نام و رازی
که در این بستر غم دل من رنگ شادی نمی گیرد
بیا این دم آخر رها کن گفتگو را
نگاهی به “رهی” کن مرنجان دل او را که می میرد
دگر چون نی ناله ها نکنم
شکوۀ عشقت با خدا نکنم
چون که بوی وفایی نداری
دل و جان درد آشنایی نداری
چه شد آن شب ها که با من بودی
به جای اشکم به دامن بودی
به چشمت که بی تو ز جان سیرم
نگاهی نگاهی که می میرم
ندانم کان مه نا مهربان یادم کند یا نه
فریب انگیز من با وعده ای شادم کند یا نه
خرابم آن چنان کز باده هم تسکین نمی یابم
لب گرمی شود پیدا که آبادم کند یا نه
صبا از من پیامی ده به آن صیاد سنگین دل
که تا گل در چمن باقی است آزادم کند یا نه
من از یاد عزیزان یک نفس غافل نیم اما
نمی دانم که بعد از من کسی یادم کند یا نه
“رهی” از ناله ام خون می چکد اما نمی دانم
که آن بیدادگر گوشی به فریادم کند یا نه
هیچ کدام از فایلهای آپلود بوی در دسترس نیسند.۵۲۴-۵۶۷ و۵۷۲را تست کردم.فایل لینک میدند ولی ارور میده و قابل بارگذاری نیست.
سلام بر شما، واقعا از شما ممنونیم که با زحمت راه اندازی این سایت مطمئنا متحمل زحمات زیادی شدید ولی میراث موسیقی اصیل کشورمون رو نگه میدارید، مرحوم استاد بنان عزیز زمانیکه به سبب جراحی عمل آسیب به چشمش به غرب رفت در بازگشت عنوان کرد که نوع موسیقی ایران حزن انگیز است و باید موسیقی شاد رواج داده شود، استاد روح ا.. خالقی گفت که این نوع موسیقی به نوعی در خون ایرانیان هست و نمیتوان از آن چشم پوشید. قطعا دلیل آن نه حزن بلکه جستجوی انسان در گمشده خویشتن خویش است. هویتی که مردمان شرق زمین بیشتر بدان توجه دارند…