شب باران، شب رؤیا، دل ای دل!
شدم تنهاترین تنها، دل ای دل!

هزاران موج در جانم خروشان
چه می دانی تو از دریا، دل ای دل!

شب دلتنگی و هفت آسمان تار
زمین زخمی، زمان زار و گرفتار

صدایی خون فشان می تابد از دور
چه سوزی دارد این آواز خش دار

من و تو دل به رؤیایی نبستیم
دو آیینه که در باران نشستیم

به چشم هم، به حیرت، خیره ماندیم
شکستیم و شکستیم و شکستیم

زمانه با دلم دارد سر جنگ
که می بارد کران تا بی کران سنگ

کجایی، ای رفیق نیمه راهم؟
به یادت مانده ام با این دلِ تنگ