غلامرضا سارنج کمانچه نواز پسر اقاعلی اکبر و از کمانچه زن های معاصر که بیشتر کارهایش با استاد تاج بود.متولد 1314ه.ق در اصفهان.عموی او شعبان خان تارزن(پدر حسین و جلیل شهناز) می باشد.او در موسیقی شرقی استاد بود و همیشه اساتیدی چون ابولحسن خان صبا، تاج،ادیب خوانساری و بانو قمر طهرانی را میستود.مرد فقیر وبی بضاعتی بود واز سوی افراد با ذوق حمایت میشد.استاد همایی داستان پیر چنگی و بربط زن را از اسرارالتوحید برایش نقل می کرد و میگفت:برای خلق زدی حاصلی نداشت برای خداوند کارساز بنواز.او در سال 1376ه.ق درگذشت.

در لغت نامه دهخدا سارنگ(سارنج) به معنای سازی شبیه کمانچه است که این موضوع را به راحتی میتوان براشعار سنگ مزار این بزرگ مشاهده کرد.

آثار جمع‌آوری شده از این هنرمند در سایت خصوصی به شکل زیر است: