منصور اوجی (۹ آذر ۱۳۱۶ – ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۰) شاعر معاصر ایرانی بود. از وطن: ۱۶۲ شعر در ستایش شیراز، باغ و جهان مردگان، حیرانی‌ها، حرفی برای گفتن، دفتر گمشده، باغ شب، خواب درخت و تنهایی زمین، شهر خسته، این سوسن است که می‌خواند، مرغ سحر، صدای همیشه، شعرهایی به کوتاهی عمر، حالی است مرا، دفتر میوه‌ها، کتاب کلمات، دفتر شاعری و کوتاه مثل آه از جمله مجموعه اشعار منتشر شده اوجی است. وی دارای نشان درجه یک هنری در حوزه ادبیات بود.

آثار جمع‌آوری شده از این هنرمند در سایت خصوصی به شکل زیر است: