مرتضی نی‌داوود (۱۲۷۹ – ۲ مرداد ۱۳۶۹ ه‍.ش) موسیقی‌دان، آهنگساز و نوازندهٔ تار اهل ایران بود. او در خانواده‌ای یهودی و دوستدار موسیقی پرورش یافت. تصنیف «مرغ سحر» از جمله آثار سرشناس او است.

مرتضی نی‌داوود در سال ۱۲۷۹ در خانواده‌ای یهودی در تهران متولد شد. در برخی منابع محل تولد او اصفهان ذکر شده‌است.^[۴] در کودکی استعداد موسیقی وی آشکار شد و پدرش «بالا خان» که خود اهل موسیقی بوده و با تار و تنبک آشنایی داشت، او را نزد «رمضان ذوالفقاری» (از شاگردان آقا حسینقلی) برد. مرتضی خان به مدت هفت ماه تحت تعلیم رمضان ذوالفقاری قرار گرفت و سپس نزد آقا حسینقلی رفت و به مدت دو سال و نیم نیز از آموزش‌های این استاد بهره جست.

وی بعد از آقا حسینقلی، نزد شاگرد برجسته او درویش خان، ردیف موسیقی و نواختن تار را آموخت و پس از سه سال موفق به دریافت نشان «تبرزین طلایی» که به شاگردان ممتاز داده می‌شد، شد.

از شاگردان مشهور مرتضی نی‌داوود، فرهنگ شریف است.

وی در ۲ مرداد سال ۱۳۶۹ به علت کهولت سن در سن نود سالگی در آمریکا درگذشت.

آثار جمع‌آوری شده از این هنرمند در سایت خصوصی به شکل زیر است: