ندای میخانه – اجرای خصوصی محمدرضا شجریان و پرویز مشکاتیان در شور

اجرای ۱۱ آذر سال ۱۳۶۱

تصنیف انتهایی این اجرا توسط پرویز مشکاتیان خوانده شده است.

طراحی هنری: سیما زنگی

دانلود با لینک مستقیم – دانلود از آپلودبوی

دانلود با کیفیت پایین‌تر: قسمت ۱ – قسمت ۲

پخش آنلاین اجرای خصوصی ندای میخانه :

دریافت از کانال تلگرام

 آموزش دانلود

خوش است خلوت اگر یار یار من باشد
نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد
من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم
که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد
روا مدار خدایا که در حریم وصال
رقیب محرم و حرمان نصیب من باشد
همای گو مفکن سایه شرف هرگز
بر آن دیار که طوطی کم از زغن باشد
بیان شوق چه حاجت که شرح آتش دل
توان شناخت ز سوزی که در سخن باشد
هوای کوی تو از سر نمی رود آری
غریب را دل سرگشته با وطن باشد
بسان سوسن اگر ده زبان شود حافظ
چو غنچه پیش تواش مهر بر دهن باشد

*****

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم
گفت و گو آیین درویشی نبود
ورنه با تو ماجراها داشتیم
نکته ها رفت و شکایت کس نکرد
جانب حرمت فرو نگذاشتیم
شیوه چشمت فریب جنگ داشت
ما غلط کردیم و صلح انگاشتیم
تا درخت دوستی کی بر دهد
حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم
گلبن حسنت نه خود شد دلفروز
ما دم همت بر او بگماشتیم
گفت خود دادی به ما دل حافظا
ما محصل بر کسی نگماشتیم

*****

دل بردی از من به یغما ای ترک غارتگر من
دیدی چه آوردی ای دوست از دست دل بر سر من
عشق تو در دل نهان شد دل زار و تن ناتوان شد
رفتی چو تیر و کمان شد از بار غم پیکر من
بار غم عشق او را گردون نیارد تحمل
چون می تواند کشیدن این پیکر لاغر من
میسوزم از اشتیاقت در آتشم از فراقت
کانون من سینه من سودای من آذر من
اول دلم را صفا داد آیینه ام را جلا داد
آخر به باد فنا داد عشق تو خاکستر من

*****

آمد سحری ندا ز میخانه ما
که ای رند خراباتی دیوانه ما
برخیز که پر کنیم پیمانه ز می
زآن پیش که پر کنند پیمانه ما

*****

جامی است که عقل آفرین میزندش
صد بوسه ز مهر بر جبین میزندش
این کوزه گر دهر چنین جام لطیف
میسازد و باز بر زمین میزندش

*****
از من رمقی به سعی ساقی مانده است
و از صحبت خلق بی وفاقی مانده است
از باده دوشین قدحی بیش نماند
و ازعمر ندانم که چه باقی مانده است

*****

ای عشق به درد تو سری می باید
صید تو ز من قوی تری می باید
من مرغ به یک شعله کبابم بگذار
این آتش را سمندری می باید

*****

بلن بالا به بالات موندیم مو
بغل واکن که سرما خوردیوم مو
عزیز جون جگر جون دلی دلی دلی
دل آی دلی دلی دلی دل
بغل واکن موره کنج بغل گیر
که دیشو در بیابان موندیم مو
عزیز جون جگر جون دلی دلی دلی
که سرما خوردیوم مو