نوربخش – داود آزاد و دراویش خانقاه نعمت‌اللهی

آلبومی منتشر نشده و اجرا شده در خانقاه نعمت‌اللهی

 ۱۲۸kbps – ۵۱٫۵۷MB  :   مستقیم | مدیافایر

پخش آنلاین:

دریافت از کانال تلگرام

 آموزش دانلود

از من جدا مشو که توام نورِ دیده‌ای
محبوبِ جان و مونسِ قلبِ رمیده‌ای

از دامنِ تو دست ندارند عاشقان
پیراهنِ صبوریِ ایشان دریده‌ای

از چشمِ بختِ خویش مبادت گزند از آنک
در دلبری به غایتِ خوبی رسیده‌ای

مَنعم کُنی ز عشقِ وی ای مفتیِ زمان!
معذور دارمت که تو او را ندیده‌ای

آن سرزنش که کرد تو را دوست حافظا
بیش از گلیمِ خویش مگر پا کشیده‌ای

حافظ

با خدا هرکه آشنا باشد
فارغ از یادِ ماسوی باشد

هرکه بیمارِ او شود، داند
دردِ او را خدا دوا باشد

خودپرستی خداپرستی نیست
این حقیقت بیانِ ما باشد

نیست می‌باش تا که هست شوی
هستِ مطلق، عیان، خدا باشد

قطره خود را ندید دریا شد
این بقا بوَد، آن فنا باشد

اختلافی میانِ رندان نیست
هرکه شد رند باصفا باشد

«نوربخشِ» تمامِ خلق یکی‌ست
آینه گر هزارها باشد

جواد نوربخش

بمیرید بمیرید در این عشق بمیرید
در این عشق چو مردید همه روح پذیرید

بمیرید بمیرید وزین مرگ مترسید
کز این خاک برآیید سماوات بگیرید

بمیرید بمیرید وزین نفْس ببُرّید
که این نفس چو بندست و شما چو اسیرید

یکی تیشه بگیرید پیِ حفره‌ی زندان
چو زندان بشکستید همه شاه و امیرید

بمیرید بمیرید به پیشِ آن شهِ زیبا
برِ شاه چو مُردید همه شاه و شهیرید

بمیرید بمیرید وزین ابر برآیید
چو زین ابر برآیید همه بدرِ منیرید

خموشید خموشید خموشی دمِ مرگست
هم از زندگی‌ست اینک ز خاموش نفیرید

مولانا

بی‌عشق جهان بلاست یک‌سر
ناکامی و ابتلاست یک‌سر

هرکس که به عشق آشنا نیست
بیگانه به چشمِ ماست یک‌سر

عشق است اساسِ آفرینش
هرچیز از آن به‌پاست یک‌سر

هر دل که نسوزد از غمِ عشق
جایِ هوس و هواست یک‌سر

گر اهلِ دلی به عشق رو کن
ناسوخته‌دل بلاست یک‌سر

عمری دلِ «نوربخش» با عشق
آسوده ز ماسوی‌ست یک‌سر

جواد نوربخش

باطن و ظاهرم تویی، من نه منم نه من منم
غایب و حاضرم تویی، من نه منم نه من منم

خلق نمود و بود تو، من عدم و وجود تو
عینِ مظاهرم تویی، من نه منم نه من منم

سایه و روشنم تویی، گل تو و گلشنم تویی
منظر و ناظرم تویی، من نه منم نه من منم

نیستی از تو هست شد، عالمی از تو مست شد
باده و ساغرم تویی، من نه منم نه من منم

قهرِ منی و الفتم، نورِ منی و ظلمتم
مؤمن و کافرم تویی، من نه منم نه من منم

در سرِ من هوایِ تو، خلوتِ دل سرایِ تو
شاهد و ساغرم تویی، من نه منم نه من منم

ای تو سُروربخشِ من، مهری و «نوربخشِ» من
آیتِ باهرم تویی، من نه منم نه من منم

جواد نوربخش

شکر لله که درِ میکده باز است هنوز
دلِ رندانِ جهان، محرمِ راز است هنوز

داد بر بادِ فنا آتشِ می هستیِ ما
دلِ سودا زده در سوز و گداز است هنوز

نکند ذوقِ جنون باده پرستی را منع
دلِ دیوانه بر این شیوه مجاز است هنوز

قصه‌یِ مِی رود از خاطر و بر خاتم عشق
نقشِ افسانه‌ی محمود و ایاز است هنوز

ساقیا باده بده یار بود بر سرِ ناز
زانکه در مستیِ ما حالِ نیاز است هنوز

مطربِ مجلسِ ما گرچه ز خود بیخبر است
گوشِ دل در گرو نغمه‌ی ساز است هنوز

«نوربخش» از خُمِ می نغمه‌ی تکبیر شنید
شیخ می‌گفت کجا وقتِ نماز است هنوز

جواد نوربخش

منبع