سازِ مجنون

ویولن: رضا محجوبی

اجرای خصوصی در دشتی

در سال ۱۳۲۹

گویند مرده، زنده به شیون نمی‌شود
دل زنده شد به شیونِ سازِ رضا مرا

۶۴kbps – ۶٫۸۷MB  :   مستقیم | مدیافایر

پخش آنلاین سازِ مجنون:

دریافت از کانال تلگرام

? nicolassdiary

 آموزش دانلود

روح حساس و افراط در شب‌نشینی، رضا را در اوج شهرت دچار تحولات روحی کرد و پزشکان از درمان او عاجز ماندند. اما با وجودی که سخنان نامفهوم می‌گفت، بسیار نجیب و از حافظه فوق‌العاده ای برخوردار بود وهرگز باعث رنجش کسی نمی شد. هنرمندی که پنجه‌های ملکوتی‌اش مسکن روح و روان بود، به “رضا دیوونه” شهرت یافت. اما تناقض در رفتارش موجب شده بود تا نزدیکان او را “عاقل دیوانه نما” یا “بهلول” موسیقی بنامند.

رضا محجوبی در نهایت فقر می زیست و اکثر درآمد خود را وقف مستمندان می کرد وتنها در مواقع خاص ویولن می نواخت. در مجالس خصوصی ابتدا شخص دیگری ویولن می نواخت. و سپس وی در صورت تمایل ساز را از دست نوازنده می گرفت و خود به نواختن می پرداخت.

به باور صاحب نظران، ویولن رضا محجوبی چه از جنبه تکنیک و چه از لحاظ شیوه نوازندگی قابل بررسی است. به طوری که گذشته از رعایت اصول و شیوه قدما، لطافت و تازگی خاصی در نوازندگیش داشت.

کارشناسان فن برجسته ترین خصیصه رضا را “بداهه نوازی” و خلاقیت جوشان او در نوازندگی می دانند، به طوری که قطعات تکراری در سازش شنیده نمی شد.

یکی دیگر از ویژگی های این هنرمند ابداع کوک های مخصوص و استفاده از کوک های غیر متعارف بود به طوری که نوازنده دیگری با ویولن وی قادر به نواختن همان قطعه نبود.

استفاده از کوک های مخصوص موجب شده بود که درحین نوازندگی به راحتی “مدولاسیون” (تغییر گام) انجام دهد که این خصیصه حتی در نوازندگان پس از او نیز به ندرت دیده می شود.

در میان نوازندگان ویولن ابوالحسن صبا، حسین یاحقی، شاپور نیاکان، رضامحجوبی و پرویز یاحقی تنها هنرمندانی بودند که بجز استفاده از کوک های متعارف، کوک های گوناگونی از خویش ابداع کردند.