عماد رام در یازدهم اسفند ۱۳۰۹ در ساری چشم به جهان گشود. او از دوران جوانی علاقه زیادی به فلوت داشت و نِی‌های خود را سوراخ می‌کرد و در آن‌ها می‌دمید. او در سال ۱۳۲۲ خورشیدی به تئاتر روی آورد و علاوه بر نقش کمدین‌ها در پشت پرده می‌خواند و فلوت می‌زد. در سال ۱۳۳۵ به تهران آمد و و به اداره هنرهای زیبا رفت و نت و سازشناسی را نزد استادان خود فراگرفت. او دارای مدرک کارشناسی از دانشسرای کشاورزی بود. از سال ۱۳۵۰ به سرپرستی یکی از ارکسترهای وزارت فرهنگ و هنر حکومت پهلوی منصوب شد.

عماد رام در یادگیری از استادانی چون حسن رامرد، خادم میثاق و نورعلی برومند به آموختن سلفژ و دیکتهٔ موسیقی پرداخت. ویژگی نوازندگی او در فلوت {این ساز فرنگی} آن بود که می‌توانست ربع پرده‌های موسیقی ایرانی را به خوبی اجرا کند.

وی سرانجام در ۳ خرداد ۱۳۸۲ در آلمان بر اثر بیماری سرطان درگذشت و در گورستان نوردفریدهوف (Nordfriedhof) شهر دوسلدورف آلمان به خاک سپرده شد.