بی بی سی فارسی در برنامه‏‌ی آپارات، فیلم مستند «کنسرتی که اجرا نشد» تازه‌ترین ساخته‏‌ی بهمن فرمان آرا درباره‏‌ی پرویز یاحقی از مشهورترین نوازندگان و آهنگسازانِ ایرانی را پخش کرد. فرمان آرا ظاهرا تصمیم گرفته که چهار سال آینده را فیلمِ داستانی نسازد و برایِ فرار از بیکاری سراغ ساختن مستند آمده است،

ایده‌‏ی اصلی فیلم از تعدادی نوار وی اچ اس می‌‏آید. که پرویز یاحقی به بهمن فرمان آرا داده تا شاید یک روز بعد از مرگ‏ش مورد استفاده قرار بگیرند.

یاحقی عادت داشته که دوربین ویدئو را در خانه روشن می‌‏گذاشته. همان طور به کارهای شخصی‌‏اش می‏‌رسیده، فعالیت‌های روزانه‌‏ی خودش را روی نوار ضبط می‌‏کرده. و همین تصاویر بستر اصلی این مستند اند. در بین این تصاویر تعدادی عکس از دوران فعالیت یاحقی، مصاحبه‌هایی کوتاه با احمدرضا احمدی و بابک بختیاری از شاگردانِ یاحقی میبینیم. و یک شات طولانی از کویر را داریم که رویِ آن صدای پیام‌های پیغام گیر تلفنی یاحقی را می‌‏شنویم.

پیغام‌ها همه به چهل و هشت ساعت آخری مربوط‏ اند که قلب یاحقی در خانه‏‌اش از کار ایستاده بود. ولی هنوز کسی از مرگ‏ش باخبر نشده بود. هشتاد و چهار پیغام تلفنی که چهل و سه‌تای آن متعلق به زنی بوده که هربار از یاحقی می‌‏خواهد خبری از خودش به او بدهد. از نیمه‌های کار و با توجه به ریتم کند فیلم شاید یکی از دلایل اصلی همراهی تماشاگر با فیلم کشف هویت این زن باشد.

فیلم برخلاف بیشتر مستندهای شخصیت محور که اغلب بنای خودشان را بر گفتگو با دوستان و آشنایان سوژه می‌‏گذارند. بیشتر از همان تصاویر خلوت یاحقی بهره می‌‏گیرد.

یاحقی جلوی دوربین با تلفن حرف می‏‌زند. سیگارش را دود می‌‏کند. توی آشپزخانه‌‏اش آشپزی می‏‌کند. غذا می‌‏خورد. درباره‌‏ی تک تک اجزایی که برای سفره‌‏ی هفت سین‏ش تدارک دیده حرف می‏‌زند. و همه‌‏ی این‌‏ها انزوا و تک افتادگی این آدم را بیشتر نمایان می‌‏کنند. انگار که این آدم با گرفتنِ این تصاویر بیشتر و بیشتر خودش را برای مرگ آماده می‌‏کند.

فرمان آرا در مصاحبه‏‌اش با حسن صلح‏جو بعد از پخشِ فیلم گفت که فیلم می‏‌خواهد حدیث نسلی باشد که بعد از انقلاب بی هیچ دلیل و توضیحی از کار کردن محروم شدند. تنها به این دلیل که یا خیلی مشهور بودند یا مردم را به یاد چیزهای دیگری می‌‏انداختند.

فیلم البته هیچ وقت دنبالِ چرایی این مساله نمیرود. که چرا هنرمندی مثلِ پرویز یاحقی باید نزدیک به سی سال هنرش را صرفا برایِ چهار دیواریِ خانه‏‌ی خودش نگه دارد،

در تنهایی یا در جمع‌هایِ خصوصی ویلون بنوازد. و در داخل مملکت خودش هیچ جایی برای عرضه‏‌ی هنرش پیدا نکند. و کم کم در تنهایی خودش دق کند و بمیرد. و ما هم‏چنان در حسرت فرصت‌هایِ از دست رفته‌‏مان باشیم و هم چنان و هم چنان.

دانلود با لینک مستقیم – دانلود از مدیافایر

پخش آنلاین کنسرتی که اجرا نشد :