گل‌های تازه ۱۶۶ – دستگاه شور
گل‌های شجریان (۸۷)
خواننده: محمدرضا شجریان
تنظیم و سنتور: فرامرز پایور
ویولن:رحمت‌الله بدیعی
گوینده: آذر پژوهش
غزل آواز: سعدی
شعر تصنیف: سعدی و شهریار
بر آن شدیم تا با همکاری سایت وزین خانه شجریان تمامِ برنامه‌های رادیویی محمدرضا شجریان را تحت عنوان «گل‌های شجریان» با زمانبندی مشخص خدمت شما همراهان عزیز ارائه کنیم.
ما در سایت پروژه‌ای مجزا به نام اجراهای رادیو را برای شما بزرگان قرار دادیم. تفاوت آن پروژه با مجموعه‌ی گل‌های شجریان در پالایش آثاری است که در پروژه‌ی گل‌های شجریان ارائه می‌دهیم. البته سعی کردیم بهترین کیفیت موجود از آثار را هم در اجراهای رادیو قرار دهیم.
۱۲۸kbps – ۲۰MB : آپلودبوی
پخش آنلاین گل‌های تازه ۱۶۶ :
شبی مجنون به لیلی گفت، که ای محبوب بی همتا
تو را عاشق شود پیدا، ولی مجنون نخواهد شد
خدا را چون دل ریشم، قراری بسته با زلفت
بفرما لعل نوشین را، که زودش با قرار آرد
دلا دیشب چه میکردی، تو در کوی حبیب من
الهی خون شوی ای دل، تو هم گشتی رقیب من
شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما
بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد
*************
آسوده خاطرم که تو در خاطر منی
گر تاج می‌فرستی و گر تیغ می‌زنی
شهری به تیغ غمزه‌ی خونخوار و لعل لب
مجروح می‌کنی و نمک می‌پراکنی
ما خوشه‌چین خرمن اصحاب دولتیم
باری نگه کن ای که خداوند خرمنی
گیرم که برکنی دل سنگین ز مهر من
مهر از دلم چگونه توانی که بر کنی
گیرم که برکنی دل سنگین ز مهر من
مهر از دلم چگونه توانی که بر کنی
این عشق را زوال نباشد به حکم آنک
ما پاک دیده‌ایم و تو پاکیزه دامنی
با مدّعی بگوی که ما خود شکسته‌ایم
محتاج نیست پنجه که با ما در افکنی
*************
شبی یاد و دارم که چشمت نخفت
شنیدم که پروانه با شمع و گفت
که من عاشقم گر بسوزم رواست
تو را گریه و سوز و زاری چراست
بگفت ای هوادار مسکین من
برفت انگبین یار شیرینِ من
چو شیرینی از من به دَر می‌رود
چو فرهادم آتش به سر می‌رود
همی گفت و هر لحظه سیلاب درد
فرو می‌دویدش به رُخسار زرد
تو بگریزی از پیش یک شعله خام
من استاده‌ام تا بسوزم تمام
تو را آتش عشق اگر پر بسوخت
مرا بین که از پای و تا سر بسوخت
