نی‌نوا اثر حسین علیزاده – اجرای ارکستر زهی “چنگ” به رهبری کاوه کشاورز
دانلود با لینک مستقیم – دانلوداز آپلودبوی
پخش آنلاین اجرای نی‌نوا:
اختتمایه بیست و هفتمین جشنواره موسیقی فجر شیراز – تالار حافظ
رهبر ارکستر: کاوه کشاورز
کنسرت مایستر: پرهام شناسا
سولیست نی: پاشا هنجنی
نی: رسول زمردی
ویلن۱: پرهام شناسا
ویلن۱: سمیرا ملحوظ
ویلن۱: کیوان محمدپور
ویلن۱: پریناز لردی فرد
ویلن۱: ابراهیم بذرافکن
ویلن۱: امین حسینی
ویلن۱: علی رفیعی
ویلن۲: صدیق مظفریان
ویلن۲: المیرا رحیمی
ویلن۲: مریم صبوری
ویلن۲: افشین مطلق فرد
ویلن۲: رسانا آژنده
آلتو: حیدر مدبری
آلتو: نیما قاسمی فرد
آلتو: نیما صالحی
آلتو: کیان دهقانی
ویلنسل: نسیم اسد فلسفی‌زاده
ویلنسل: آتنا اشتیاقی
ویلنسل: کورش کیانمهر کشاورز
کنترباس: پورنگ پورشیرازی
۱
دلم کَپَک زده، آه
که سطری بنویسم از تنگیِ دل،
همچون مهتاب‌زده‌یی از قبیله‌ی آرش بر چَکادِ صخره‌یی
زِهِ جان کشیده تا بُنِ گوش
به رها کردنِ فریادِ آخرین.
□
کاش دلتنگی نیز نامِ کوچکی می‌داشت
تا به جانش می‌خواندی:
نامِ کوچکی
تا به مهر آوازش می‌دادی،
همچون مرگ
که نامِ کوچکِ زندگی‌ست
و بر سکّوبِ وداع‌اش به زبان می‌آوری
هنگامی که قطاربان
آخرین سوتش را بدمد
و فانوسِ سبز
به تکان درآید:
نامی به کوتاهیِ آهی
که در غوغای آهنگینِ غلتیدنِ سنگینِ پولاد بر پولاد
به لب‌جُنبه‌یی بَدَل می‌شود:
به کلامی گفته و ناشنیده انگاشته
یا ناگفته‌یی شنیده پنداشته.
□
سطری
شَطری
شعری
نجوایی یا فریادی گلودَر
که به گوشی برسد یا نرسد
و مخاطبی بشنود یا نشنود
و کسی دریابد یا نه
که «چرا فریاد؟»
یا «با چه مایه از نیاز؟»
و کسی دریابد یا نه
که «مفهومی بود این یا مصداقی؟
صوت‌واژه‌یی بود این در آستانه‌ی زایشی یا فرسایشی؟
ناله‌ی مرگی بود این یا میلادی؟
فرمانِ رحیلِ قبیله‌مردی بود این یا نامردی؟
خانی که به وادی برکت راه می‌نماید
یا خائنی که به کج‌راهه‌ی نامرادی می‌کشاند؟»
و چه بر جای می‌مانَد آنگاه
که پیکانِ فریاد
از چِلّه
رها شود؟ ــ:
نیازی ارضا شده؟
پرتابه‌یی
به در از خویش
یا زخمی دیگر
به آماجِ خویشتن؟
و بگو با من بگو با من:
که می‌شنود
و تازه
چه تفسیر می‌کند؟
۲
غریوی رعدآسا
از اعماقِ نهانگاهِ طاقت‌زدگی:
غریوِ شوریده‌حال‌گونه‌یی گریخته از خویش
از بُرج‌واره‌ی بامی بی‌حفاظ…
غریوی
بی‌هیچ مفهومِ آشکار در گمان
بی‌هیچ معادلی در قاموسی، بی‌هیچ اشارتی به مصداقی.
به یکی «نه»
غریوکشِ شوریده‌حال را غُربت‌گیرتر می‌کنی:
به یکی «آری» اما
ــ چون با غرورِ همزبانی در او نظر کنی
خود به پژواکِ غریوی رهاتر از او بَدَل می‌شوی:
به شیهه‌واره‌ی دردی بی‌مرزتر از غریوِ شوریده‌سرِ به بام و بارو گریخته‌ــ:
و بیگارِ دلتنگی را
به مشغله‌ی جنون‌اش
میخ‌کوب می‌کنی.
پست‌های دیگر خصوصی
کنسرت اساتید بداههنوازی (به همراه مصاحبه) – حسین علیزاده و مجید خلج
یک روز با حسین علیزاده و مجید خلج – مستندی به کارگردانی مجید خلج
مراسم افتتاحیه نمایشگاه نغمه مانا – نکوداشت محمدرضا شجریان
نی‌نوا اثر حسین علیزاده – ارکستر سمفونیک تهران به رهبری شهرداد روحانی
بزرگداشت زندگی و هنر محمدرضا شجریان در دانشگاه استنفورد
مصاحبهی شبکهی روداو با حسین علیزاده با زیرنویس فارسی
درود درود درود
سلام و درود.
شما لطف کردین بابت این کار. اما طبق معمولا تکرار گند زدن به آثار قوی و زیبا و نوستالوژیک.
اون سولیست ویولن که توانایی و تکنیکش در حد اجرای این کار نبود نوازنده‌ی نی هم که تا دلت بخواد بی‌حال و بی‌حس! به قول معروف؛ خود گویی و خود خندی….!
درود
بسیار و فراوان لذت بردم.واقعا دست شما درد نکنه از این همه لطفی که به علاقه مندان موسیقی اصیل دارید.سپاس فراوان